അമ്മയെപ്പറ്റി
പറയുമ്പോഴെല്ലാം നിറയുന്നു
എൻ മിഴികൾ രണ്ടും...
അമ്മയെപ്പറ്റി
ഓർക്കുമ്പൊഴെല്ലാം
വിതുമ്പുന്നു എൻ
മനമെന്നും ...
അമ്മയെപ്പറ്റി പറയുകിലോ
തേനൂറുന്നു
എൻ നാവിലെന്നും ...
അമ്മയെപ്പറ്റി ഓർക്കുകിലോ
നിറയുന്നു എൻ ഹൃദയമെന്നും
...
ബാല്യകാലത്തിൽ
നഷ്ടമായെന്നമ്മയെ
സ്നേഹിച്ചു മതി വരും
മുൻപേ
നിറമിഴിയോടെ നോക്കി
നിൽക്കാനേ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ
എന്നമ്മ യാത്രയായപ്പോൾ
ബാല്യത്തിലെന്നമ്മ നൽകിയ
മുത്തുകൾ
ഇന്നെന്റെ
ജീവിതപവിഴങ്ങളല്ലോ
അന്നമ്മ നൽകിയ ചൂരൽ
കഷായങ്ങൾ
ഇന്നെത്ര
മധുരമായ്തീർന്നു.
തന്റെ പൊന്നോമന മക്കൾ തൻ
രോദനം അമ്മതൻ വേദനയായി
ഒട്ടിയ വയറുമായ് പാവമെൻ
പൊന്നമ്മ
മക്കൾ തൻ വയറു നിറക്കാൻ
തേങ്ങിയ കണ്ണുനീരിന്നുമെൻ
ഓർമ്മയിൽ
നോവുതൻ നേർത്ത നനവായ്
അന്നമ്മ പേറിയ ദുരിത
ദുഃഖങ്ങൾക്ക്
ഈ മക്കൾ തന്നുടെ പുഷ്പാഞ്ജലി
ഈ മക്കൾ തന്നുടെ
ഹൃദയാഞ്ജലി
ഈ മക്കൾ തന്നുടെ
സ്മരണാഞ്ജലി.
ഉണ്ണി സജികുമാർ,
ഹവല്ലീ യൂണിറ്റ്
No comments:
Post a Comment